Şiddetli geçimsizlik yaşayan genç çift, Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek boşanmak istedi.
Davacı bayan, kocasının ruhsal, fizikî ve ekonomik şiddet uyguladığını, hakaret edip küfürler yağdırdığını, aşağıladığını, ailesi ile görüşmesine müsaade vermediğini, birlik vazifelerini yerine getirmediğini öne sürdü.
Kadının talebi
2,5 aylık gebe iken yaşanan tartışma sonrasında konuttan ayrılmak zorunda kaldığını anlatan bayan, davalının barışma teşebbüsünde bulunmadığını, doğuma dahi etrafın ısrarı ile geldiğini ve ortak çocuğun ismini kendisine müracaattan koyduğunu lisana getirdi.
Kadın, velayetin kendisine verilmesine, çocuk faydasına 750 TL tedbir-iştirak, müvekkili faydasına 500 TL tedbir-yoksulluk nafakası ile 30 bin TL maddi, 10 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
Davacı kocanın talebi
Davacı koca ise davacının çeşitli mazeretlerle daima küstüğünü, konutu terk ettiğini, annesinin meskenine gittiğini, birinci hamileliğini kendisine sormadan kürtajla sonlandırdığını tez etti.
Temmuz ayında konutu terk ederek annesinin yanına yerleştiğini, tüm yalvarmalarına karşın inat ederek ortak meskene dönmediğini, bu sebeple iki defa meskene dön ihtarı çektiğini, davacının buna karşın tekrar de dönmediğini ileri süren koca, velayetin kendisine verilmesini istedi.
Mahkeme kocanın davasını kabul etti
Kocanın avukat ise müvekkili faydasına 10 bin TL maddi ve 40 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
Mahkeme, kocanın davasını kabul ederek erkek faydasına 5 bin TL manevi, 5 bin TL de maddi tazminat ödenmesine hükmetti.
Yargıtay ortaya girdi
Karar Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından bozuldu.
İHA’da yer alan habere nazaran mahkeme birinci kararında direnince, bu kere devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
Sadece boşanmanın verdiği kederin manevi tazminat için kâfi olmadığının vurgulandığı kararda şöyle denildi:
“İspatlanmış olsa dahi…”
“Tarafların terk hukukî sebebine dayalı boşanmalarına karar verildiği, taraflar istikametinden boşanmaya sebep olan olayın ‘kadının haklı bir sebebi olmaksızın ortak konuta dönmediği’ biçiminde belirlendiği ortadadır. Özel ve mutlak boşanma sebebine dayalı davalarda dava konusunun yalnızca ve yalnızca kanunun aradığı aşikâr kaidenin gerçekleşip gerçekleşmediği hususu olduğu, hakimin ileri sürülen sebepten farklı hadiselerin ispatlanıp ispatlanmadığını araştırmasına gerek olmadığı üzere, ispatlanmış olsa dahi taraflarca gerçekleştirildiğinden bahisle ayrıca kusurlu davranışları karara temel alamayacağı anlaşılmaktadır.
Mahkemenin kararı bozuldu
Bu durumun doğal sonucu olarak da bir öteki mahkemenin yargılamasına bahis olan hakaretlere dayalı formda erkek eşin kişilik haklarının zedelenmiş olmasından kelam edilemeyeceği, manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya sebep olan olayın kişilik haklarına atak teşkil etmesi gerektiği, terk edilmiş olmanın kişilik haklarına taarruz niteliği taşımadığı, boşanmaya sebep olmayan bir hadisenin nedensellik bağının kurulmasında ölçü olarak alınarak mahkemece TMK’nın 174/2. hususu uyarınca manevi tazminat ödenmesine karar veremeyeceği tereddütsüzdür. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”