Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, silinen evrakları geri getirmeye yarayan programı eşinin telefonuna kurarak elde ettiği yazışma içeriklerini boşanma davasına kanıt olarak sunan kişinin açtığı boşanma davasının kabulü kararını bozdu.
Dairenin kararına nazaran, Antalya’da yaşayan bir çiftten erkek, şüphelenmesi üzerine eşinin cep telefonuna silinen kayıtları geri getirmeye yarayan bir program yükleyerek takip etmeye başladı. Bir müddet sonra eşinin öbür erkeklerle görüştüğünü ve evlilik birliğinin temelden sarsıldığını ileri süren erkek, boşanma davası açtı.
Yerel mahkemece açtığı dava reddedilen kişi, istinaf kanun yoluna başvurdu. Belgeyi inceleyen Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bayanın, itimat sarsıcı davranışlarda bulunduğu ve büsbütün kusurlu olduğuna kanaat getirerek, erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verdi.
‘Hukuka karşıt elde edilen evraklar kanıt olarak kullanılamaz’
Bu kararın temyiz incelemesini yapan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi ise kararı bozdu. Daire, davacı erkeğin program vasıtasıyla edindiği evrakları hukuka alışılmamış elde ettiğine ve boşanma davasında kanıt olarak kullanılamayacağına karar verdi.
İlk derece yargılamasında, şahitlerin, bayana ilişkin fotoğraf ve yazışmaları gördüklerini beyan ettikleri fakat bunun davacı erkekten edindikleri duyuma dayalı anlatımlar olduğu söz edilen kararda, davalı bayana yüklenen “güven sarsıcı davranış vakıası”nın ispatlanamadığı vurgulandı.
‘Yazışmalar kusur belirlenmesinde dikkate alınamaz’
Bu istikametiyle erkeğin açtığı boşanma davasının kabul edilmesinin kusurlu olduğuna işaret edilen kararda, şu tespitlere yer verildi:
“Cep telefonuna yüklenen program ile elde edilen görüşme kayıtları, hukuka alışılmamış olarak elde edilen kanıt niteliğindedir. Hukuka muhalif kanıt, kusur belirlenmesinde dikkate alınamaz ve bu kanıt ile kanıtlanmak istenen vakıa karşı tarafa kusur olarak yüklenemez.
Ayrıca davacı tarafından evraka sunulan ve davalıya ilişkin olduğu tez edilen yazışmaların davalı tarafından kabul edilmemesi ve davalı tarafından yazıldığı argümanının soyut kalması durumunda bu yazışmalar kusur belirlenmesinde dikkate alınamaz.”