Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün Twitter’ın kurucu ortağı Jack Dorsey, Steve Kerr üzere isimlerin profillerini karşılaştırdı. Özkök, “Egosu şişmiş kibirli tek adamlar, başlarında bulundukları devletlere ve şirketlere çok değerliye maloldular. Üstelik o maliyet yalnızca kendi şirketleri ve devletleri ile hudutlu kalmadı bütün dünyaya ziyan verdi. İşte Rusya örneği… Şurası kesin bütün dünyada kibir ve ego üzerine heyeti kumdan şatolar bir bir yıkılıyor. Kibir ve ego tertibi sarsılıyor. Kibir ve ego devri kapanıyor. Ama o kibir ve egodan kurtulabilmeyi bilenler için yeni bir yolun kapısı hâlâ açık.” değerlendirmesini yaptı.
Özkök’ün “Şurası artık kesin, bir kibir periyodu kapanıyor” başlıklı yazısı şöyle:
Şurası artık kesin, bir kibir devri kapanıyor
Twitter’ın kurucu ortağı Jack Dorsey, 2016 yılında şirketin CEO’luk vazifesine tekrar dönerken şunu söylemişti:
“Twitter’ı artık Golden State Warriors ekibi üzere yöneteceğim…”
Amerikan NBA Basket liginde San Francisco’nun grubu Golden State Warriors’un altın yıllarıydı.
Takım bir yıl evvel LeBron James’li Cleveland’ı yenerek şampiyon olmuştu.
Dorsey’in döndüğü günlerde ise tıpkı Cleveland‘la tekrar finali oynuyordu. O yıl şampiyonluğu kaybedecek fakat bir yıl sonra, 2017’de tekrar şampiyon olacaktı.
Oysa evvelce tiyatro üzere yönetilen Apple!a hayrandı
Oysa Twitter’ı kurduğu yıllarda Apple şirketinin idaresine hayrandı. Apple’ın “bir tiyatro topluluğu üzere yönetildiğinin” söylendiği yıllardı.
Twitter, o yıl meşakkatler yaşayınca 2008’de vazifeden uzaklaştırdığı Jack Dorsey’i tekrar CEO’luk misyonuna geri getirmişti.
Çünkü ortada bir Steve Jobs örneği vardı. Apple vazifeden kovduğu kurucu CEO’sunu tekrar misyona getirince Apple mucizesi başlamıştı.
Jack Dorsey, ikinci kez misyona gelirken Twitter’ı Golden State basket kadrosu üzere yöneteceğini açıklamıştı, ancak bununla neyi kastettiğini söylememişti.
Belki de gördüğü tek şey bir sonuçtu. Yani şampiyonluk. Yani muvaffakiyet.
Evet ortada gerçek bir Golden State Warriors başarısı vardı lakin o muvaffakiyetin altında ne vardı onu galiba ya bilmiyordu, ya da yanlış biliyordu.
Kibir kendi yavrusunu yiyen canavara dönüşünce
Büyük muvaffakiyet ile kurduğu Twitter’ı, o muvaffakiyetin verdiği kibir ve egoyla yönetmeye devam etti.
Ama sonunda, kendi yavrusunu yiyen bir canavara dönüştü ve cet üstüne yanılgı yapmaya başladı.
Sonunda, Twitter’ı kurtarmak için, onu evvel kurucu babasından kurtarmak gerektiği anlaşıldı.
Şirketin başından ayrılmak zorunda kaldı.
Ancak Twitter tekrar kurtarılamadı.
İlk Twitter iletisini 21 Mart 2006 günü attığında, teknolojide bir dünya başkanı daha doğmuştu.
Garaj çocukları katili: Ego, kibir, tek adamlık ve şaşa
MİT Üniversitesi, onu daha ikinci yılında 35 yaş altındaki 35 dünya önderinden biri olarak seçmişti.
Artık Twitter’ın İdare Şurası “Başkanıydı…”
Ve başkanlık kavramına tam da o yıllarda bütün dünyada yükselmeye başlayan popülist liderlerin ruhsal profilini vermişti.
Tek adam haline gelme ihtirası, kibir ve şaşalı bir ömür.
Twitter’ı yaratan “garaj çocuğu” büyümeden devleşmişti.
Egosunu atmış bir koç ve her arkadaşına sarılan bir süperstar
Oysa övdüğü Golden States grubunda durum çok farklıydı.
Takımın başında koç olarak Steve Kerr vardı.
Golden State Warriors bu yılla birlikte son7 yılda 4. şampiyonluğunu kazanacaktı.
Takımın koçu, bu yılki Playoff maçları sırasında, bir okulda öldürülen çocuklar için o denli bir konuşma yapmıştı ki, herkesin gönlüne şampiyon olarak oturmuştu:
Söylediği şuydu:
“Orada bu çocuklar durmadan öldürülürken, Burada basketbol oynamanın ne manası var…”
Babası Beyrut’ta öğretim üyesi olarak çalışırken teröristler tarafından öldürülmüştü. Terörün acısı en çok çeken insanlardan biriydi zira.
Takımın işte bu türlü bir koçu vardı.
Kibir ve ego onun mahallesine giremiyordu.
Final maçından sonra hüngür hüngür ağlayan bir süperstar
Bir de Stephan Curry üzere bir yıldızı vardı takımın…
Tek başına bir kadrosu alıp muvaffakiyete götürebilecek, şampiyon yapabilecek bir yetenek.
Ama kibir ve ego onun mahallesine de adım atamıyordu.
New York Times gazetesi dahil herkes onun şampiyon olduktan sonra soyunma odasında arkadaşlarına tek tek sarılarak kutlamasını konuşuyordu.
Kibirsiz, zaferi arkadaşlarıyla paylaşmayı bilen mütevazı bir dünya başkanıydı o da. Şampiyonluk maçından sonra sevincinden hüngür hüngür ağlayabilecek kadar duygusal bir insan vardı içinde.
Sosyal medya önderlerinde olup da basket önderlerinde olmayan şey
Jack Dorsey ise Golden State’i anlamamış, o ekibi direktörün yalnızca elde edilen bir muvaffakiyet olduğunu sanmıştı.
Oysa Golden State her şeyden evvel bir gruptu. Azmanlaşmış bir tek adam egosu değildi.
Ve o grupta Jack Dorsey’de olan bir şey yoktu…
Kibir ve ego…
Geçen yıl sonunda Golden State Warriors tekrar şampiyonluğa koşarken Jack Dorsey ise büyük umutlarla geldiği Twitter’ın başından ayrılıyordu.
Tek adam ayrılırken egosunu ve kibrini şirkette bıraktı
Ama ayrılırken bile kibir ve egosunu alıp gitmiyor, bir mektupla bütün çalışanlarına bırakıyordu.
Güya bu kararı kendi almıştı ve bunu da ne kadar paylaşımcı olduğunu göstermek için bir mektupla bütün Twitter çalışanlarıyla paylaşıyordu.
Ne var ki o mektupta bile azman bir ego çalışanlara yukardan bakıyordu.
Yerine gelen kişiyi de o seçmişti…
Sadece seçmekle kalmamış, bir de bunu bütün Twitter çalışanlarıyla paylaşmıştı.
Yani “Ben gidiyorum lakin adamımı ve egomun gölgesini burada bırakıyorum” diyordu.
Ne var ki o azman gölge de Twitter üzerinde kalamadı.
Dünyanın en büyük toplumsal paylaşım platformlarından biri olan Twitter Elon Musk’a satıldı.
O, Golden State üzere yönettiğini zannettiği Twitter’ı öbür birine satmak zorunda kalırken, Steve Kerr ve Stephan Curry’nun grubu tekrar şampiyonluk koltuğuna oturuyordu.
Kibir ve ego kaybetmiş, tevazu ve paylaşım kazanmıştı.
“Ben özel biriyim” diyen kibrin hikâyesi
Siyasette ve her alanda azmanlaşmış egolara spordan bir örnek daha var.
Amerika Birleşik Devletleri’nde Golden State Warriors’un şampiyonluğa koştuğu günlerde Avrupa’da da bir diğer “eski büyük ego ve kibir” bir finale hazırlanıyordu.
Tarih 25 Mayıs 2022’ydi.
Dünyanın tanıdığı tahminen de en kibirli ve egosu yüksek teknik yöneticisi Jose Mourinho o gece başında bulunduğu Roma ekibi ile Avrupa Konferans ligi final maçına çıkıyordu.
Dünya futbolundaki en büyük iki finalden biriydi.
İtalya’nın Roma’sı, Hollanda’nın Feyenord grubu ile finali oynayacaktı.
Maça saatler kala söylenen bir son söz
Mourinho maça az bir mühlet kala yaptığı basın toplantısında herkesi şaşırtan bir şey söyleyecekti:
“Ben artık özel biri (special one) değilim. 59 yaşımdayım ve değiştim. Benim için artık kadro kıymetli.”
Oysa birebir Mourinho, daha 9 yıl evvel, 2013 yılında kendisini ego sıradağlarının tepesine yerleştiren şu cümleyi söyleyen teknik yöneticiydi.
“Ben özel biriyim…”
O gece alana kibirini ve egosunu terkeden bir Mourinho çıktı.
Roma Feyenord’u yendi ve Konferans ligi şampiyonu oldu.
Jose Morinho, Şampiyonlar Ligi, Avrupa Ligi ve Konferans Ligi’ni kazanan birinci teknik yönetici olarak tarihe geçti.
Önünde bu kibirsiz zafer, ardında ise, kibirli ve egolu bir 5 yılın başarısızlıkları vardı.
Kibir ve egosunu atabilen Mourinho geri dönmüştü.
Dolabında yalnızca yoğurt ve kefir bulunanların zaferi
İş ve bilim dünyasından örnek arayanlar için ise daha yakında bir örnek var.
Covid aşısını bulan ve tıpta mRNA ihtilalini yaratan iki insan.
Özlem Türeci ve Uğur Şahin…
Gücünü, Alman devletinin verdiği 8 müdafaa görevlisinden değil, biliminden, kibirsizliğinden, tevazusundan alan iki insan…
Bilelim ki kibir ve egolarla tarumar olan dünyamızı kurtaracak yeni dünya başkanları onların ortasından çıkacak.
Tekrar ediyorum: Kibir ve ego periyodu kapanıyor
Egosu şişmiş kibirli tek adamlar, başlarında bulundukları devletlere ve şirketlere çok değerliye maloldular.
Üstelik o maliyet yalnızca kendi şirketleri ve devletleri ile sonlu kalmadı bütün dünyaya ziyan verdi.
İşte Rusya örneği…
Şurası kesin bütün dünyada kibir ve ego üzerine heyeti kumdan şatolar bir bir yıkılıyor.
Kibir ve ego nizamı sarsılıyor.
Kibir ve ego periyodu kapanıyor.
Ama o kibir ve egodan kurtulabilmeyi bilenler için yeni bir yolun kapısı hâlâ açık.
Golden State bu yıl yeniden şampiyon…
Jose Mourinho 59 yaşında tekrar tarihe geçti…
Özlem Türeci ve Uğur Şahin, kansere devayı bulmak üzere süratle ilerliyor…
Ve iki odalı meskenlerinin dolabında yalnızca yoğurt ve kefir var…
İşlerine zırhlı lüks otomobillerle değil bisikletle gidiyorlar.
Yıkılan kibir ve egoyla inşa edilmiş Fantoma şatolarının yerine, onların mütevazı meskenlerinden şurası yeni mahalleler iskana açılıyor..”