İzmir’de yaşayan, bankacı Güliz Avcı ile bir hastanede yardımcı sıhhat işçisi olarak çalışan Enis Baykuş’un yolu, toplumsal medyada kesişti.
İki genç, geçen yıl 16 Ekim’de yüz yüze gelerek tanıştı. O tarihten sonra arkadaşlıkları ilerleyen Avcı ve Baykuş, evlilik kararı aldı ve 14 Ağustos 2021 tarihinde nikah masasına oturdu.
Enis Baykuş, özel bir bankanın operasyon kısmında misyonlu olan ve son 3 yıldır konuttan çalışan eşinin en büyük yardımcısı oldu.
Haftanın 6 akşamı konutta makineye bağlanıp sabaha kadar kalkmadan diyaliz yapan eşine refakat edip her cumartesi günü bir hastanede hemodiyaliz seansına birlikte giden Enis Baykuş, bu durumu daha fazla kabullenemedi.
BÖBREĞİNİ VERMEK İÇİN İSTEKLİ OLDU
Enis Baykuş, eşine böbreğini vermek için istekli oldu. Çift, böbrek nakli için İzmir Kent Hastanesi’ne başvurdu. Yapılan tetkikler sonucunda Enis Baykuş’un verici olabileceği belirlendi.
Henüz bir aylık evli olan çift, nakil vizesi için etik heyetine yönlendirildi.
Etik konseyin onayıyla çift Kent Hastanesi’nde Opr. Dr. Uğur Saraçoğlu, Opr. Dr. Işık Mahsus, Doç. Dr. Ebru Sevinç Ok’tan oluşan grup tarafından nakil operasyonuna alındı. 14 Eylül’de gerçekleşen operasyonla Enis Baykuş’tan alınan bir böbrek muvaffakiyetle Güliz Baykuş’a nakledildi.
NAKİL SONRASI SÜRPRİZ DOĞUM GÜNÜ
Nakil grubu ise taburcu oldukları 20 Eylül günü ikili sürpriz yaptı, 20 Eylül 2001 doğumlu Enis Baykuş’un yaş gününü kutladı. Doğum günü pastasını ‘sağlık’ dilekleriyle birlikte kesen çift, kutlamadan sonra taburcu edildi.
Güliz Avcı Baykuş (26) Enis Baykuş’un (22) Çiftin sıhhat durumlarının uygun olduğunu belirten Nefroloji Uzmanı Doç. Dr. Ebru Sevinç, “Diyaliz süreci sahiden sıkıntı bir süreç. Kişinin iş ömrü, toplumsal ömrünü çok etkiliyor. Güliz Hanım artık makinesiz hayatın tadını çıkaracak. İkisine de sıhhat ve mutluluklar diliyoruz” dedi.
‘ÖNCEDEN ANNEM ARTIK DE ENİS’TEN DOĞMUŞ GİBİYİM’
16 yaşında ani bir bayılma sonrasında götürüldüğü hastanede böbreklerinin iflas ettiğini öğrendiğini belirten Güliz Baykuş, yaşadıklarını ve hayatında nelerin değişeceğini şöyle anlattı:
“10 yıldır diyaliz hastasıyım. Kadavradan böbrek çıktı ancak bedellerim makûs olduğu için nakil gerçekleşmedi. 3 kardeşim de istekli oldu lakin uygun çıkmadılar. Her akşam muhakkak bir saatte makineye bağlanıp sabaha kadar tedavi görüyordum kendi konutumda. Tuvalete gitmek, su içmeye kalkmak ya da uyku tutmadığında bir televizyon kanalı izleyebilmenin hasretini çok duyuyordum. Bunlar en basitiydi lakin benim için çok değerli şeylerdi, bunları yapacağım. ‘Gece haydi canımız sıkıldı, çorbacıya gidelim’ deyip bunu yapacağız. Evvelden annem doğurmuştu, artık Enis’ten doğmuş üzere oldum. Artık makine yok. Özgürüm. Enis’le hem aşkı hem de yeni, yesyeni, makinesiz bir hayat buldum.”
‘O İĞNELERLE, BEN İÇTEN İÇE ACI ÇEKİYORDUM’
Enis Baykuş ise “Eşime, halinden anlayabilmem için ‘Seninle hemodiyalize girip senin içindeki acıları görmem lazım’, diyordum. Cumartesi günleri onunla diyalize gidiyordum. 4 saat boyunca birlikte sinema izliyorduk. O iğnelerle bağlanarak acı çekiyordu, ben de içten içe acı çekiyordum. Bu bu türlü olmaz, nereye kadar bu türlü gidecek, canı yanıyordu sevdiğim kızın. Bir gün işten çıktım, dedim yarın gidiyoruz, analizleri, testleri yaptıracağız, bu iş de bitecek Allah’ın müsaadesiyle. Çok şükür rabbim nasip etti. Bitirdik. Eşim de âlâ, ben de çok iyiyim” dedi.
