Hatay’ın Samandağ ilçesinde hasta annesi ve oğluyla 20 kişilik çadırda kalan depremzede Zeyna Oğur, “Oğlum TİP-1 diyabetli, annem kanser hastası, ben annemi enkaz altından çektim. Mevti resmen gözüyle gördü. Onu çıkarttığıma bin şükrediyorum. Onu hayatta tutmak için yardım bekliyorum. Şu an en değerlisi konteyner. Burada 20 kişi kalıyoruz bu çadırda, kendi imkanlarımızla hazırladık burayı, ne kadar sağlıklı bilmiyorum. Hastalarım için muhakkak sağlıklı değil, biz her halde dayanabiliyoruz burada lakin hastalarım asla, bunun için ise yardım istiyorum. Yalnızca yüreğim ağrıyor. Ruhum acıyor artık” dedi.
Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen iki büyük sarsıntının en çok etkilediği vilayetlerden Hatay’ın Samandağ ilçesinde depremzede Zeyna Oğur, hasta annesi ve oğlunun sağlıklı şartlarda barınabilmesi için acil konteyner gereksinimi olduğunu belirterek şunları söyledi:
’20 kişi kalıyoruz bu çadırda’
“İlk evvel herkese geçmiş olsun bütün ölen arkadaşlara da baş sıhhati diliyorum. Durumumuz çok makus, kıyameti gözümüzle yaşadık maalesef ki… Yardım için ise maalesef kendi uğraşımızla ne kadar yardım toplayabildiysek topladık ancak şahsen kendi şahsımıza yardım gelmedi. Oğlum TİP-1 diyabetli, annem kanser hastası, sağ olsun istekli arkadaşlar çocuğun insulinini ve striplerini falan gönderdiler. Ondan yana bir problemimiz yok lakin barınma açısından çok düşünceliyiz hastalarımız için. Burada 20 kişi kalıyoruz bu çadırda, kendi imkanlarımızla hazırladık burayı, ne kadar sağlıklı bilmiyorum. Hastalarım için muhakkak sağlıklı değil, biz her formda dayanabiliyoruz burada ancak hastalarım asla, bunun için ise yardım istiyorum. Bunun için çekinemiyorum.
‘Annemi enkaz altından çektim’
Ben annemi enkaz altından çektim. Mevti resmen gözüyle gördü. Onu çıkarttığıma bin şükrediyorum. Şu an onu hayatta tutmak için yardım bekliyorum. Yardım istiyorum, kim yardım ederse Allah razı olsun. En azından bir konteyner, pak bir yer ona ve oğluma zira bu sıcaklıkta dayanılmıyor. Sıcak esasen yaz geliyor. Hem annemin hem oğlumun pak bir yere, pak bir alana gereksinimleri var.”
‘Şu an en kıymetlisi konteyner’
Depremin yarattığı yıkımın, kanser hastası annesi ve TİP-1 diyabet hastalığı olan oğlunun şartlarını daha zorlaştırdığını belirten depremzede şunları söyledi:
“O verdiği koku çocuğumu ve annemi mahvediyor yani mutlaka içinde kalınmıyor. O kokuyla bir arada düşünsenize bir kanser hastası ona en pak bir yer olması gerekirken o kokuyla kalması kanserden beter olacak. Şu an en değerlisi konteyner. O birinci başta, geri kalanları da her biçimde kendi imkanlarımızla yapabiliriz. 1 ay oldu, elektrik daha düne kadar anca geldi. Suyumuz mutlaka hiç yok. Lavabo ve duş alacak yerimiz maalesef yok. Yani anlayacağınız çok çok makûs durumdayız.
‘Yüreğim ağrıyor, ruhum acıyor’
Ne aktarabilirim ne söyleyebilirim? Yalnızca yüreğim ağrıyor. Ruhum acıyor artık. Bu günleri göreceğim katiyen hiç kimse esasen kestirim etmez. Allah hiç kimseye yaşatmasın. Bilhassa bebeklerimiz, çocuklarımız yani kaygısını anlatamazsın aslında bu küçük yavrulara, en çok esasen hastalarım onları ayakta tutayım öteki bir şey istemiyorum. Elektrik yokken maalesef ki hem pilimiz yoktu hem aygıtımız bozuldu esasen, onu kalem insulinle tedarik etmeye çalıştık. Sağ olsun istekli arkadaşlar insulini ve pillerini falan her şeyi gönderince rahat etti birazcık çocuk. Fakat şu an şekerler allak bullak, 400-500’ün üzerinde çıkıyor maalesef, bilhassa bu sıcakların içerisinde durum makûs.”