Yeni Asya gazetesinde İbrahim Aktaşçı, “Cemaatler Ankara Kedisinden uzak durmalı” başlıklı yazısında Ankara Kedisi kıssası üzerinden Menzil Cemaati’nde yaşananlara atıf yaptı.
Yazıda miras paylaşımı için Menzil Cemaati’nin kurulduğunu açıkladığı “hakem heyetine” dikkati çekilerek, “Aman konutumuzda işimizde yangın çıkmasın” diyen cemaatler için en uygun tahlil, Ankara Kedisinden uzak durmak olmalı…” denildi.
İlgili yazı şöyle:
Vaktiyle, memleketin birinde, dört kardeş bir ortaya gelir ve ortak bir dükkân açarlar. Mutabakatları şöyledir: “Kazandıkları her şey anında dörde bölünüp paylaşılacak…”
Zamanla işlerini büyüten bu dört kardeşin ziyaretine gelen bir devlet büyüğü, onlara bir Ankara Kedisi armağan eder. Her geliri ve hediyeyi paylaşmayı adet edinen dört kardeş, Ankara Kedisini de paylaşmak ister. Paylaşım şöyledir: “Kedinin her bacağı bir kardeşe ilişkin olacaktır.”
Bir gün sahibinin elinden kaçmış bir köpek gelir ve bu kedinin bacağını ısırır. Veterinere götürülen kedinin bacağına pansuman yaparlar ve bir bezle sararlar. “Veteriner parasını kim ödeyecek” hengamesine tutuşan dört kardeşten üçü, “ısırılan bacak senindi” diyerek, maliyeti en küçük kardeşe yıkarlar.
Zavallı kedi dükkânda ısınmak isterken, mangaldan sıçrayan kıvılcımlar, evvel kedinin bacağındaki sarılı bezi tutuşturur, oradan da ateş tüm dükkâna yayılır. Dört kardeşin elinde avucunda ne varsa yanar kül olur.
Müflis uyanık üçlü, maliyeti yeniden küçük kardeşe yıkmak ister ve mahkemeye giderek, “yangına kedinin yaralı bacağı sebep oldu, o bacak da küçük kardeşimize aitti, bizim ziyanımız karşılansın” derler.
Mahkeme şu sürpriz kararı verir: “Kedinin bacağı tutuştuğunda, yaralı olmayan öteki üç bacağı ile sıçramış ve yangına sebep olmuştur. Bu prestijle üç kardeşin, yanan eşyanın bedelinin dörtte birini küçük kardeşe ödemesine…”
ANKARA KEDİSİNİN TAKSİMİ
Bugünkü köşe yazımız Ankara Kedisinin taksimi hakkında olacak.
Gazete Oksijen’in cuma günkü haberine nazaran İngiltere’deki şeriat mahkemelerinin sayısı 85’e ulaşmış. Bu mahkemeler, İngiltere’de yaşayan Müslümanlar ortasındaki evlilik, boşanma ve miras hukuku üzere mevzularda dahi dinî kararlar veriyorlarmış.
Şeriat Mahkemesi kavramı ülkemizde en son Menzil Cemaatinin miras uyuşmazlığı ile gündeme gelmişti.
Bilindiği üzere Menzil Pirinin vefatı üzerine halifelik yetkisine sahip olan üç kardeş, ortalarındaki miras uyuşmazlığının tahlili için bir hakem heyeti kurduklarını açıklamışlardı.
Bahsi edilen hakem heyeti, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda düzenlenen tahkim kurumuna benzese de Türkiye’de miras hukuku ve aile hukuku uyuşmazlıkları kamu tertibini ilgilendirdiğinden tahkim eliyle çözülemiyor.
Tahkim, hukuksal uyuşmazlığın mahkemeler önünde değil de tarafların hakem olarak belirledikleri şahıslar önünde çözüldüğü kurumun ismi.
“İNGİLTERE’DEN NEYİMİZ EKSİK”
Yani Menzil Cemaatinin kurulduğunu açıkladığı “hakem heyeti”, temelinde, “oybirliği ile rızaî taksimi sağlamak” için müzakere yürüten tarafları bir ortaya getiren bir heyetten öbür bir şey değil.
Hal böyleyken Menzil Cemaatinin hakem heyeti açıklaması, ülkemiz basınında Şer’î Mahkeme olarak lanse edildi ve birileri tekrar, “Cumhuriyet elden gidiyor” yaygarası kopardı.
Yarın Menzil’in miras uyuşmazlığı mahkemeye taşınacak olur ise bu yaygarayı koparanlar bu sefer de “Menzil inanmadığı laik cumhuriyetin mahkemelerinden medet umuyor” diyecekler.
Bizce “kamu tertibini ilgilendiriyor, tahkim yasak” denilen birtakım dava bahisleri da tahkime elverişli hale getirilmeli. Özellikle, miras ve aile hukuku uyuşmazlıkları üzere. İngiltere’den neyimiz eksik, o denli değil mi?
Haberlerden okuduğumuz kadarı ile Menzil’in hakem heyetinde uyuşmazlık çözülememiş. Pekala, miras uyuşmazlığı tahkime elverişli olsa idi çözülebilir miydi? Tekrar çözülemezdi.
“DEVLET EL KOYAR KORKUSU”
Çünkü mevzuattan diğer, tahlili zorlaştıran iki nokta daha var:
Birincisi, cemaate ilişkin varlıklar, “devlet el koyar” endişesiyle, vaktiyle çeşitli şahısların üzerine kaydedilmiş. Bugün o varlıkların şeklen hak sahipleri hak tez edenlerden hangisinin üzerine kimin kararıyla periyot yapacak?
İkincisi ve daha kıymetlisi, inşallah yoktur lakin varsa “devlet nimetleri” kararında olan Ankara Kedisi nasıl paylaşılacak? Bu durumda herhalde son kelamı kediyi ikram eden(!) söyleyecektir.
“Aman konutumuzda işimizde yangın çıkmasın” diyen cemaatler için en güzel tahlil, Ankara Kedisinden uzak durmak olmalı…